Σχεδόν όλες οι ιστορίες ξεκινούν με μια ανυπακοή. Στα παραμύθια είναι συστατικό της πλοκής τους:
Μια μέρα η μαμά της Κοκκινοσκουφίτσας τη φώναξε και της είπε: «κόρη μου, η γιαγιά σου είναι πολύ άρρωστη. Σε παρακαλώ πήγαινέ της αυτό το βαζάκι βούτυρο και τη φρεσκοψημένη κρέμα που της έφτιαξα».
«Πολύ καλά, μητέρα» είπε η Κοκκινοσκουφίτσα κι έτρεξε να φέρει το καλαθάκι της για να βάλει το βούτυρο και την κρέμα.
«Να προσέχεις», της είπε η μητέρα της καθώς τη φιλούσε. «Μη βγεις από το μονοπάτι, μη χασομερήσεις στο δρόμο σου, και να μην πιάσεις κουβέντα με κανένα ξένο».
«Πολύ καλά, μητέρα» είπε η Κοκκινοσκουφίτσα κι έτρεξε να φέρει το καλαθάκι της για να βάλει το βούτυρο και την κρέμα.
«Να προσέχεις», της είπε η μητέρα της καθώς τη φιλούσε. «Μη βγεις από το μονοπάτι, μη χασομερήσεις στο δρόμο σου, και να μην πιάσεις κουβέντα με κανένα ξένο».
Η Κοκκινοσκουφίτσα